آموزش تصویری استخراج بیت‌کوین توسط کامپیوتر، تبلت، لپ‌تاپ، مک‌بوک، آی‌مک 

دوم :

البته که محمد رضا شجریان جایگاه بالایی در موسیقی و آواز ایران دارد اما این جایگاه منطقا در خلا و خارج از کانتکست و زمینه ی اجتماعی وجود ندارد .وقتی همایون می‌گوید جایگاه پدر بالاتر از این حرفهاست و یا اینکه جایگاه هنر بالاتر از سیاست است در واقع بدون تعارف جایگاه ممتاز طبقاتی و اجتماعی خود را به رخ میکشد. جایگاهی که لزوما با منافع و ضرورت های عینی زندگی مردم همپوشانی ندارد. هنر اصولت امری اجتماعی است و بی ارتباط دانستن آن با سیاست منطقاً بی ربط است. در واقع جایگاه هنرمندی مثل همایون بالاست به این خاطر که از ثروت شهرت، امنیت و حتی آزادی بیشتری برخوردار است. این آن جایگاهی است که با شعار مرگ بر دیکتاتور به خطر می افتد و گرنه جایگاه والای هنری نه تنها با مبارزه سیاسی در تضاد نیست بلکه کاملا با آن در هم تنیده است. شاملو،نیما،‌گلشیری،ساعدی،صمد،مختاری و‌صدها هنرمند برجسته کشور در جدال با دیکتاتورها زندانی، شکنجه، تبعید و یا کشته شدند. لورکا شاعر نامی در مبارزه با دیکتاتوری ژنرال فرانکو در اسپانیا کشته شد. ارنست همینگوی و جورج اورول هم در همان جنگ حضور فعال داشتند. کالوی نقاش مبارزی تمام عیار بود و ژان پل سارتر پیشاپیش دانشجویان در مبارزات خیابانی می ۶۸ فرانسه حضور داشت. سیاسی بودن جایگاه هنری را به خطر نمی اندازد بلکه بر عکس آن را ارتقا می‌دهد. کما اینکه فیلمی که محمدرضا شجریان -شاید اصلا در راه منزل- سرش را از ماشین در می آورد و می‌گوید مرگ بر دیکتاتور به عنوان سند آزادی خواهی او دست به دست میچرخد، همان شعاری که همایون دست در دست سربازان گمنام امام زمان سعی در سرکوب آن دارد.بنابراین جایگاهی که با شعر مرگ بر دیکتاتور به خطر می افتد بایستی چیزی متفاوت از شان صرف هنری باشد. همایون شجریان اراده کند سر از لندن در می آورد و یا دفتر ریاست جمهوری. جهان برای او مرفه، آرام و امن است. پس قابل درک است که او نخواهد این همه را بعلاوه باغ هشتگرد برای مبارزه با دیکتاتوری که به او حداقل آزار را میرساند به خطر بی اندازد.فشار چکمه های دیکتاتور را طبقه پایین تر بهتر از هر کسی می فهمند. طبقه ای که اصولا شجریان ها چندان دلی در گرو آن نداشتند.

سوم :

بین اینکه بگویی پدر متعلق همه مردم است و در عین حال به همان مردم بگویید که شعار سیاسی ندهند پارادوکس وجود دارد. مردمی که منزلت و حیثیت انسانی خود را از دست رفته می ببینند مرگ دیکتاتور اولین پیش شرط حتی نفس کشیدنشان است. پس این چه شکل تعلقی است؟

پیغام این است: من فقط تا جایی با تو هستم که تحسینم می‌کنی، نردبانم می‌شوی، برایم شهرت و ثروت می آوری، اما در مبارزه خودتان روی ما حساب نکنید. ما چیزی برای به دست آوردن نداریم!