گروه اجتماعي- مريم نظري: «به
ازاي هر يك زن خياباني 7 مرد خياباني وجود دارد!» اين خبر تامل برانگيز را
دكتر مجيد ابهري، جامعه شناس و عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي به تهران
امروز مي‌گويد و هشدار مي‌دهد در صورتي كه كارشناسان فكري براي اين موضوع
نكنند، به‌زودي با بحران‌هاي اجتماعي جدي‌تري روبه‌رو خواهيم شد.

هرچند نيروي انتظامي در قالب طرح‌هاي امنيت اخلاقي با اين موارد برخورد
مي‌كند اما «مردان خياباني» اين روزها در بيشتر خيابان‌ها ديده مي‌شوند و
براي زنان و دختران مزاحمت ايجاد مي‌كنند. ابهري آمارهاي ناخوشايند ديگري
نيز دارد. 76 درصد مردان خياباني متاهل هستند و هر مرد خياباني در طول روز
به طور ميانگين يكصدبار براي زنان نجيبي كه هرگز سوار بر ماشين آنها
نمي‌شوند،‌ بوق مي‌زند!

كارشناسان مي‌گويند هميشه پاي مردان خياباني در ميان است و تا مردان
خياباني نباشند، سن روسپيگري زنان در كشور- بر اساس آمار منتشر شده از سوي
مسئولان سازمان بهزيستي -كاهش پيدا نمي‌كند. هر چند رئيس سازمان بهزيستي،
روز گذشته اين كاهش سن را تكذيب كرد اما دكتر مجيد ابهري، در اين باره
مي‌گويد: «اگر زنان خودفروش خياباني به عنوان يك ناهنجاري اجتماعي در جامعه
ما غير قابل انكار هستند، اين بستر اجتماعي است كه باعث تولد و رشد اين
ناهنجاري و ضد ارزش شده است.»

او معتقد است كه بازار غريزه جنسي نيز مانند ساير بازارها تابع اصل
عرضه و تقاضاست و حضور مردان تنوع طلب و غيرهمسو با هنجارهاي اجتماعي در
اين ميان مزيد بر علت است.



هر مرد خياباني روزانه يكصد بوق!

او معتقد است كه مردان خياباني با فاصله گرفتن از هنجارهاي فردي و
گروهي رفتارهايي دور از حرمت اجتماعي انجام مي‌دهند و البته تاكيد مي‌كند
كه به دليل مشكلاتي كه بر سر راه ازدواج جوانان است، بعضي جوانان مجرد در
راستاي غريزه جنسي خود به اين‌سو مي‌روند، اما دكتر ابهري به آمار بالاي
مردان متاهلي كه در زمره مردان خياباني قرار مي‌گيرند اشاره مي‌كند: «جاي
تاسف دارد كه 76درصد مردان خياباني متاهل هستند! مردان متاهلي كه به
ارزش‌هاي اخلاقي خانواده و جامعه پايبند نيستند. اين در حالي است كه جوانان
مجرد جامعه ايراني، بار بدنامي اين پديده را به دوش مي‌كشند!»

دكتر سعيد معدني مدير گروه جامعه شناسي دانشگاه تهران مركز نيز در اين
باره به تهران امروز مي‌گويد: «مردان متاهلي كه در هر كوچه و خيابان به
دنبال سوار كردن زنان بر ماشين خود هستند، يا هميشه چنين كاري را به عنوان
تفريح انجام مي‌داده‌اند يا در جواني به دلايلي مانند فقر مالي مثلا
نتوانسته‌اند ماشين بخرند و چون تفكري بيمارگونه دارند، گمان مي‌كنند حالا
كه صاحب خودرو هستند مي‌توانند جواني كنند! چنين افرادي از نگاه بيمارگونه
خود تمايزي بين زنان متشخص و زنان خياباني نمي‌بينند.» او تاكيد مي‌كند:
«هر مرد خياباني به طور ميانگين صد بوق در طول روز براي زنان مي‌زند تا
بالاخره طعمه خود را پيدا كند.»