آنا آلوارز ارکالد (Ana Álvarez-Errecalde) هنرمند و مادر 3 فرزند است. او در یکی از بارداری هایش رویایی در سر پروراند و آنرا به انجام رساند. آنا در خود این نیاز را حس کرده بود که دوست دارد خود را هنگام زایمان ببیند و آن تصویر را ثبت کند. 

آنا آلوارز ارکالد (Ana Álvarez-Errecalde) هنرمند و مادر 3 فرزند است. او در یکی از بارداری هایش رویایی در سر پروراند و آنرا به انجام رساند. آنا در خود این نیاز را حس کرده بود که دوست دارد خود را هنگام زایمان ببیند و آن تصویر را ثبت کند. 


آنا آلوارز ارکالد: “قصدم از این سلف پرتره مستند این بود که فیلمهای تبلیغاتی مربوط به مادر شدن و همینطور تمام تاریخ هنر را به چالش بکشم. اینگونه تصاویر از مادر شدن به تصور قالبی که از فانتزی های مورد علاقه مردان بهره برده، نیرو میبخشد که در آن وجود دوگانگی مادر/فاحشه تمام آنچه مربوط به “مادر” است را مقدس میسازد (مادرانگی در حجاب)
با این عکس ها میخواستم مادر شدن را از زاویه تجربه خود نشان دهم که برای زایمان گشوده میشوم، دگرگون میشوم، خونریزی میکنم، جیغ میکشم و لبخند میزنم. من روی پاهایم می ایستم با جفتی که هنوز در درون دارم و با بند نافی که به فرزندم متصل است. من تصمیم گرفتم که چه تصویری از زایمان ثبت شود. نقش اصلی را من دارم. من یک قهرمانم.
با انجام زایمان حجاب فرهنگی ام را درآوردم. مادر شدن من نه دوشیزه وار است و نه پاک. من نمونه خالص یک زن اولیه هستم، حیوان زنی که از هیچ چیز منع نشده است. من مادر شدن را از دید حوا نشان ندادم (همان تنبیه الهی که به او گفت “تو با درد در بدنت زایمان میکنی”). بلکه آن را از دید لوسی نگاه کردم (اولین انسان زنی که اثرش در تاریخ کشف شده)”