خانه شاعران وابسته به حزب منحل شده مشارکت است و سالانه مبالغ زیادی از اموال بیتالمال را خرج میکند، فتنه میسازد و از بودجه «آنچنانی» برخوردار است. اعضای هیأت مدیره خانه شاعران در نشست خبری که در چهارم دیماه در ساختمان انجمن شاعران در تهران برگزار شد، اعلام کردند که از علیرضا قزوه به دادگاه شکایت میبرند. ظاهراً دعوا بر سر پول است و «فتنه» ترفند و تهمتی است که در این کمدی دلارته برای ساکت کردن حریف به کار بسته میشود به قصد دستیابی به منابع مالی.
الاهه نجفی
علیرضا قزوه، مدیر مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری در مراسم بزرگداشت شاعری میانمایه به نام خلیل عمرانی گفته بود خانه شاعران وابسته به حزب منحل شده مشارکت است و سالانه مبالغ زیادی از اموال بیتالمال را خرج میکند، فتنه میسازد و از بودجه «آنچنانی» برخوردار است. اعضای هیأت مدیره خانه شاعران در نشست خبری که در چهارم دیماه در ساختمان انجمن شاعران در تهران برگزار شد، اعلام کردند که از علیرضا قزوه به دادگاه شکایت میبرند. ظاهراً دعوا بر سر پول است و «فتنه» ترفند و تهمتی است که در این کمدی دلارته برای ساکت کردن حریف به کار بسته میشود به قصد دستیابی به منابع مالی.
برای «شهر آرامش» و «مراسم نینوایی» به پول نیاز داریم
علیرضا قزوه میگوید حدوداً بیست سال پیش در خانه مشفق کاشانی او و یک نفر دیگر که معلوم نیست کیست اساسنامه «خانه شاعران» را نوشته است با این هدف که برای شاعران انقلاب بهخصوص آنان که مشکلات مالی دارند، کاری انجام شود. او میگوید: «آن وعدهها هنوز جامه عمل نپوشیده و خانه شاعران ایران تعلق خاطری به مشکلات شاعران ندارد و در راستای برطرف کردن مشکلات صنفی شاعران گام برنمیدارد.»
اساسنامه انجمن شاعران در سال ۱۳۷۸ تصویب شده و شهرداری منطقه ۳ تهران هم خانهای را در اختیار این انجمن قرار داده. اهداف این انجمن مطابق اساسنامهاش عبارت است از حمایت و تشویق شاعران ایران، چاپ و نشر آثار برگزیده شاعران و سخنوران، ترجمه و نشر شعر فارسی به سایر زبانها و همچنین ارزش گذاری آثار شاعران به منظور تطبیق با نظام ارزیابی مشاغل فرهنگی و پیشنهاد اعطای نشانهای هنری.
مهدی موسوی و فاطمه اختصاری، دو تن از بهترین و پرخوانندهترین شاعران ایران از یکشنبه ۱۷ آذر ماه به طور مشکوکی ناپدید شدهاند و بنا بر برخی گزارشها تحت فشار بازجویان اطلاعات سپاه هستند و در شرایط نامساعدی در بند ۲-الف سپاه به سر میبرند. در چنین شرایطی که بسیاری از شاعران معاصر ایران یا تن به مهاجرت دادهاند یا اگر در ایران ماندهاند، آثارشان مجوز انتشار نمیگیرد و اگر در شبکههای اجتماعی فعالیت دارند، ممکن است به سرنوشت مهدی موسوی و فاطمه اختصاری دچار شوند، دعوا بر سر بودجههای کلان بین دو گروه از شاعران دولتی به اوج رسیده است.
فاطمه راکعی، یکی از اعضای هیأت مدیره خانه شاعران در نشست خبری چهارم دیماه در ساختمان انجمن شاعران اعلام کرد که برای برگزاری بزرگداشتها و جشنوارهها و مراسمی مانند شهر آرامش (در ماه رمضان) و شبهای نینوایی (در محرم) به بودجه نیاز دارند.
در سایت انجمن شاعران ایران اما به هیچیک از این فعالیتها اشارهای نشده. تنها کاری که این انجمن انجام داده است، برگزاری جلسات شعرخوانی در روزهای یکشنبه و برگزاری یک کلاس درباره سبک هندی است.
ادعای مالکیت بر خانه شاعران و دستیابی به منابع مالی آن
علیرضا قزوه میگوید وظیفه اصلی خانه شاعران حل کردن مشکلات معیشتی شاعران است. او ادعا میکند که در زمانی که حجتالاسلام زم ریاست حوزه فرهنگی را به عهده داشته به او تکلیف کرده که خانه شاعران را تصاحب کند و آن را اداره کند. حجتالاسلام زم اما بلافاصله این ادعا را تکذیب کرد. او گفت: «من و قزوه کی و کجا اهل بگیر و ببند بودیم که چنین سخنی بینمان ساری شده باشد؟»
و در ادامه افزود: «دوگانگی و اختلاف خوب نیست و ایجاد انشقاق نکنید، بروید همانجا با هم یکی شوید.»
این دوگانگی در نزاع خانه سینما هم به وجود آمد. دولت دهم خانه سینما را به طرفداری از نهضت سبز متهم کرده بود و دو سالی با این ترفند خانه سینما را در محاق قرار داد. علیرضا قزوه هم به همان ترفند متوسل شده و خانه شاعران را متهم کرده است که در جریان انتخابات سال ۸۸ با سرودن اشعاری از «جریان راه سبز» دفاع کرده است. یکی از راههای به دست آوردن منابع مالی نهادهای تحت حمایت دولت، متهم کردن متولیان آن نهادها به فتنهگری است و یکی از نشانههای فتنهگری هم عکس شاعرانی مانند نیما یوشیج و هوشنگ ابتهاج است.
سهیل محمودی، یکی از اعضای هیأت مدیره خانه شاعران در نشست خبری این خانه گفته است علیرضا قزوه با تفکر ما مشکل دارد و با عکس شاعرانی مانند هوشنگ ابتهاج و نیما یوشیج که بر در و دیوار انجمن شاعران نصب شده.
او همچنین گفته است: «کسانی که از بستن خانه شعر خوشحال میشوند از بسته شدن خانه سینما هم خوشحال شدند، ولی خانه سینما با سرافرازی اعضایش دوباره باز شد و خانه شعر هم با سرافرازی اعضایش هیچ وقت بسته نخواهد شد.»
زن، زمین و خانه؛ دعوا ناموسی میشود
علیرضا قزوه همچنین در مراسم حوزه هنری گفته است «ما شاعر دولتی نیستیم، شاعر دولتی آنهایی هستند که با پول بیتالمال، خانهها و زنهایشان را عوض کردهاند. »
ساعد باقری، سراینده سرود ملی جمهوری اسلامی ایران و مجری سابق برنامههای ادبی و مذهبی تلویزیون ایران و یکی دیگر از اعضای هیأت مدیره انجمن شاعران هم پاسخ داد: «به او گفتم من شناسنامه و سند خانهام را میآورم ببینم کدامشان را عوض کردهام؟ گفت با تو نبودهام ولی این فرقی نمیکند به چه کسی میگوید، ایشان باید برای اثبات حرفش سند بیاورد. تک تک اعضای هیأت مدیره از ایشان شکایت دارند و او باید به خاطر توهین و تهمت به این بزرگی پاسخگو باشند.»
علیرضا قزوه هم که از ژرفای این بحران ناموسی وحشت کرده بود، در یادداشتی به خاطر این بخش از سخنانش عذرخواهی کرد.
سهیل محمودی اما با اینحال گفته است: «فقط آبروی آدم ها نیست که با این حرفها میرود، زندگی ها را هم نابود میکند. آیا این حرفها باعث نمیشود همسران ما به حق بپرسند که ماجرا چیست و کدامیک از شماها زن عوض کردهاید؟»
ساعد باقری هم ادعا کرد که علیرضا قزوه قصد دارد با به دست آوردن منابع مالی انجمن شاعران مریدپروری کند و از شاعران تحتالحمایهاش «حق نمک» طلب کند.
یکی دیگر از موارد اختلاف بین دو جناح از شاعران دولتی، زمینی است که شهرداری تهران به انجمن شاعران اهداء کرده. علیرضا قزوه مدعی شده که اعضای هیأت مدیره انجمن این سند را به نام خود زدهاند.
رادیو زمانه
رادیو زمانه
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.