فیلم Leap Year (سال کبیسه) به کارگردانی Michael Rowe، در مورد دختر تنهایی که در آستانه‌ی ۳۰ سالگی زندگی کسالت‌باری را دارد
در طی زمان روایت فیلم، به‌تدریج متوجه فتیش‌ها و مازوخیست جنسی او می‌شویم و …

سادومازوخیسم یا آزارگری-آزارخواهی (به انگلیسی: sadomasochism) عبارت است از آزار یا تحقیر دیگران و بی‌احترامی به آن‌ها، یا آزار دیدن یا مورد بی‌احترامی و تحقیر دیگران قرار گرفتن که سبب ارضای روانی می‌شود. این نابِهنجاری، به تعاملاتی گفته می‌شود که در آن، یک شخص، با آزار دادن فرد دیگری که از درد کشیدن لذت می‌برد، ارضا می‌شود.

آزارگری و آزارطلبی جنسی هر دو ماهیتی مزمن دارند. درحالت شدید این فعالیت، قربانی ممکن است متحمل جراحات جدی شده یا جان خود را از دست بدهد. برخی متخصصان روانشناسی و روانپزشکی بر این باورند که ریشه‌های آزارگری و آزارطلبی را باید در دوران کودکی جستجو کرد و برخی دیگر به نقش احتمالی عوامل زیستی اشاره کرده‌اند. فرد آزارطلب از طریق آزار دیدن، ترجیحاً تحقیر شدن و کتک خوردن به ارضای روحی می‌رسد. افراد آزارطلب خیالپردازی‌هایی دارند که اغلب در دوران کودکی آغاز می‌شوند. در این خیال‌پردازی‌ها آن‌ها به بند کشیده می‌شوند، شکنجه می‌شوند، مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند، یا به طریق دیگری با آن‌ها بدرفتاری می‌شود. فراوانی این خیالپردازی‌ها و اعمال در زنان خیلی بیشتر از مردان است.

Shot almost entirely in a seedy one-room apartment, this psychodrama details the grinding routine of Laura (Mónica del Carmen), a 25-year-old freelance journalist, who lives a very isolated life in her small apartment rarely venturing out besides getting men home from nightclubs and never going beyond one night in bed. Until she meets the quiet, inscrutable Arturo (Gustavo Sánchez Parra) and the pair enter into an intense, violent sexual relationship. The story focuses on the fascinating evolution of their relationship. As days go by, Laura crosses out the days on a calendar, revealing her secret past to her lover. It takes place in February on a leap year

Main releases

The film premiered in France, at the Cannes Film Festival Directors’ Fortnight the 17th of May, 2010, and a month later on a public release. Next place to see the film was Rowe’s home country, Australia, at the Melbourne International Film Festival and many other Film Festivals followed (Toronto, Athens, Rio de Janeiro, Sao Paulo, Mar del Plata in Argentine, Hong Kong and the Latin Beat Film Festival in Japan, among others).

According to the producers, the film was sold in over 30 countries and in Mexico it played in commercial theaters with only 12 copies and was seen by close to 50,000 spectators –unlike large productions that screen up to 200 copies.

صَنَم یا فِتیش (انگلیسی: fetish) وضعیتی روان‌شناختی است که در آن یک شیء سبب برانگیختگی جنسی و حتی در مواردِ خاص، ارضای جنسی می‌شود. به کسی که فتیش داشته باشد فتیشیست می‌گویند. نام‌های دیگر این وضعیت عبارتند از: نمادکامی، صَنَم‌پَرَستی، فتیشیسم جنسی، فتیشِ جنسی، یا شیءپرستی جنسی.

افراد یادگارپرست به جای تماس جنسی طبیعی با جنس مخالف به یکی از اعضای بدن یا پوشیدنی‌های او (جوراب، شورت و غیره) دل می‌بندند و گاهی نیز از عیوبِ جسمانی مانند انحراف ستون فقرات یا لنگِشِ پا لذت می‌برند. این افراد برای بدست آوردن شیء مورد علاقۀ خود از دزدی آن و حتی حمله به افراد برای کندن پوشش‌های مورد علاقۀ خود مانند جوراب، کفش، کُرست، شورت و غیره ابائی ندارند و درین راه ممکن است طرف را شدیداً مضروب و مجروح کنند.

یادگارپرستی به‌صورت ابراز تمایل و جاذبه جنسی نسبت به اشیای مادی (همچون لاستیک، چرم، پارچه) یا موارد دیگر (همچون اندام‌های غیرجنسیِ بدن، مانند: پا، دست، ناخن) و اشیاء مرتبط با بدن (مانند کفش، جوراب، دستکش) بروز می‌کند.