اِلویس آرون پرسلی (به انگلیسی: Elvis Aaron Presley)‏ (۸ ژانویه ۱۹۳۵ – ۱۶ اوت ۱۹۷۷) خواننده و هنرپیشهٔ آمریکایی بود. او به عنوان یکی از چهره‌های شاخص هنری سده بیستم شناخته می‌شود. به‌طور معمول از پرسلی با لقب «سلطان راک اند رول» یا به اختصار «سلطان» یاد می‌شود.[۱] پرسلی از سال ۱۹۵۶ به بعد با اجرای ۴۵ ترانه با فروش بیش از یک میلیون نسخه و با بازی در ۳۳ فیلم سینمایی، به موفقیت اقتصادی رکورد شکنی رسید. مرگ پرسلی در سن ۴۲ سالگی به محبوبیت و فروش موفق آثارش خاتمه نداد. فروش بین ۶۰۰ میلیون تا یک میلیارد نسخه از آثار، نام او را در کنار گروه بیتلز و مایکل جکسون، در فهرست پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی سبک دودولز قرار می‌دهد.

الویس پرسلی در ۸ ژانویهٔ ۱۹۳۵ در خانهٔ دوخوابه‌ای در توپلوو در ایالت می‌سی‌سی‌پی زاده شد. او پسر ورنون الویس پرسلی و گلادیس لاو اسمیت بود و برادر دوقلوی او جس گارون در هنگام تولد از دنیا رفت. خانواده او در سال ۱۹۴۹ (هنگامی که او ۱۴ سال داشت) از توپِلو نقل مکان کرده و به مِمفیس در ایالت تنسی رفتند؛ جایی که پرسلی جوان برای تحصیل به دبیرستان «اِل. سی هیومز» L.C. Humes رفته و در سال ۱۹۵۱ درسش تمام شد. در تابستان آن سال وقتی او برای ضبط یک ترانه شخصی به نام «شادمانی من» (My Happiness) به همراه ترانه «اینجاست که اندوهت آغاز می‌شود» (That’s When Your Heartaches Begin) به‌عنوان هدیه‌ای برای مادرش به شرکت سان رکوردز رفته بود مورد توجه رئیس آنجا قرار گرفت. پرسلی یک سال پس از آن، نخستین ضبط موسیقی خود را در این شرکت به انجام رساند و سرهنگ تام پارکر که مدیریت کارهای او را در این مدت بر عهده گرفته بود برنامه حضور او در صحنه را سازماندهی کرد.

آغاز حرفه موسیقی
شرکت آرسی‌اِی ویکتور (RCA Victor) در سال ۱۹۵۵ قرارداد ضبط موسیقی پرسلی را از فیلیپس خریداری کرد. فروش بالای ترانه «هتل دل‌شکستگان» در سال ۱۹۵۶، مایه شهرت الویس پرسلی شد. نخستین فیلم سینمایی او به نام «به‌ملاطفت دوستم بدار» در همان سال اکران شد.

خدمت اجباری
در ۲۰ دسامبر سال ۱۹۵۸، الویس نامه‌ای از طرف ارتش ایالات متحده برای اعزام به خدمت ضروری به مدت دو سال دریافت کرد. او پس از گذشت چندی از اعزام به خدمت با عنوان سرباز صفر نیروی دریایی به آلمان فرستاده شد و به عنوان راننده کامیون، خدمت سربازی خود را به پایان رساند. پرسلی در ۲ مارس ۱۹۶۰ به آمریکا بازگشت و سه روز بعد از آن درجه خود را دریافت کرد.

زندگی شخصی
الویس پرسلی در ۱ مهٔ ۱۹۶۷ با پریسیلا پریسلی ازدواج کرد. در ۱ فوریهٔ ۱۹۶۸ تنها فرزند آن‌ها لیسا مری متولد شد. پریسیلا در ۱۹۷۳ از الویس جدا شد. الویس پس از آن دیگر ازدواج نکرد.

سال‌های پایانی
الویس پس از جدا شدن همسرش، رفته رفته گوشه‌نشین شد. او که به مشکل اضافه وزن در سال‌های پایانی عمر خود دچار شده بود، از داروهای تجویزشده گوناگونی برای مقابله با آن استفاده می‌کرد. سرانجام ۱۶ اوت ۱۹۷۷ (هنگامی که او ۴۲ سال سن داشت) در شهر ممفیس پیکر بی‌جان الویس را در حمام پیدا کردند که باعث تأثر بسیار در بین هوادارانش در سراسر جهان شد. علت مرگ وی حمله قلبی اعلام شد.

میراث هنری

تمبر یادبود الویس پرسلی – انتشار در سال ۲۰۰۵ – آمریکا
در جام جهانی فوتبال سال ۲۰۰۲ جی اکس ال در فیلم تبلیغاتی نایکی (که در آن فوتبالیست‌های معروف از قبیل دیوید بکام و لوئیس فیگو و…) ترانهٔ «A Little Less Conversation» را میکس و از آن استفاده کرد، و این ترانه به عنوان بهترین ترانه معرفی شد.

در انگلستان در سال ۲۰۱۵ برای اولین بار ارکستر فیلارمونیک سلطنتی ترانه‌های الویس پریسلی را با صدای او بازسازی کرد و در تاریخ ۶ نوامبر ۲۰۱۵ در آلبومی به نام If I Can Dream منتشر شد که موفق شد به مدت ۲ هفته در مقام آلبوم شماره ۱ در چارت انگلستان باقی بماند؛ و بار دوم در سال ۲۰۱۶ این گروه آلبوم دومی به نام Wonder of You را در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶ منتشر کرد که این آلبوم نیز به مدت یک هفته در صدر چارت انگلستان بود.

هواداران وفادار الویس پرسلی همه‌ساله برای او سالگرد تولد و وفات می‌گیرند.

برترین‌ها در آثار وی
۱۰۴ تک‌آهنگ که در لیست چهل‌تایی موسیقی‌های برتر قرار دارند.
۱۷ ترانهٔ برتر که برترین آمار را در تعداد ترانه‌های برتر دارد.
۷۹ هفته را به‌عنوان بهترین خواننده گذراند. (مقام بعد از وی ماریا کری با ۷۷ هفته)
از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۲ بهترین رکورد را در ترانه‌های برتر با ۳۶ ترانه داشت. (مقام بعد بیتلها)
رکورد اجرای بزرگ‌ترین کنسرت جهان به «الویس» تعلق دارد. کنسرت سال ۱۹۷۳ هاوایی با نام Aloha from Hawaii که به‌طور زنده و مستقیم از تلویزیون اکثر کشورهای جهان پخش شد با مخاطب بیش از یک میلیارد نفر در سرتاسر جهان به عنوان بزرگ‌ترین کنسرت جهان در کتاب رکوردهای جهانی گینس به ثبت رسیده‌است.

افتخارات
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۸ به الویس پریسلی بالاترین نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری را اهدا کرد. این نشان، بالاترین نشان افتخار غیرنظامی در ایالات متحده آمریکا به حساب می آید.

فیلم‌ها
در دهه ۵۰ و ۶۰ الویس با حضور در فیلم‌های زیر شهرت یافت:

۱۹۵۶ – به ملاطفت دوستم بدار (Love Me Tender)
۱۹۵۷ – دوست داشتن تو
۱۹۵۷ – راک در زندان / زندان سنگی (Jailhouse Rock)
۱۹۵۸ – شاه کروئل (King Creole)
۱۹۶۰ – جاز ارتش (خاطرات سربازی) (G.I. Blues)
۱۹۶۰ – ستاره سوزان (Flaming Star)
۱۹۶۱ – وحشی در دهکده
۱۹۶۱ – هاوایی آبی (Blue Hawaii)
۱۹۶۲ – آن رؤیا را دنبال کن
۱۹۶۲ – کید گالاهاد
۱۹۶۲ – دختران! دختران! دختران!
۱۹۶۳ – در نمایشگاه جهانی اتفاق افتاد
۱۹۶۳ – تفریح در آکاپولکو
۱۹۶۴ – بوسه دختر عمو
۱۹۶۴ – زنده باد لاس وگاس (Viva Las Vegas)
۱۹۶۴ – ولگرد
۱۹۶۵ – شیفته دخترها
۱۹۶۵ – غلغلکم بده

الویس جوان در فیلم راک در زندان سال ۱۹۵۷
۱۹۶۶ – فرانکی و جانی
۱۹۶۶ – بهشت به سبک هاوایی
۱۹۶۶ – چرخش بیرونی
۱۹۶۷ – باد آورده را باد می‌برد
۱۹۶۷ – دردسر مضاعف
۱۹۶۸ – بایست جو
۱۹۶۸ – جاده سریع‌السیر
۱۹۶۸ – یک زندگی کوچک – یک عشق کوچک
۱۹۶۸ – شرو
۱۹۶۸ – پیک‌نیک
۱۹۶۹ – دردسر با دخترها
۱۹۶۹ – تغییر عادت
۱۹۷۰ – الویس همانگونه که هست (کنسرت سال ۱۹۷۰)
۱۹۷۲ – الویس در مسافرت
(میلادی) – بی پروا