تصویر طنزی که وحید نیک‌گو از «توییتر ایرانی» ارائه کرده برای بعضی‌ها هم
که توی این شبکه‌ها نیستند انقدر جدیه که فکر می‌کنند دیگه همش همینه و
حتی دیده شده که گاهی تصور درست یا غلطشون از رفتار بقیه رو به عنوان ملاک و
معیارشون برای استفاده کردن و نکردن از ابزارها اعلام می‌کنند!
خب
از بیرون همیشه چیزهایی مثل فحش بیشتر معلومه. ولی یا احساس نیاز به
استفاده از این ابزارها نمی‌کنند که ازش استفاده نمی‌کنند یا دانش کافی
برای اینکه بدونند چطور میشه چه نیازهایی رو باهاش برطرف کنند ندارند.
مثلا
می‌گفتند از گوگل ریدر استفاده نمی‌کنند چون یک عده توش هستند که از دماغ
فیل افتادند و بقیه رو قبول ندارند و به زمین و زمان ایراد می‌گیرند و یا
مثل همون چیزی که الان راجع به توییتر می‌گن پاتوق نوجوونهای فحش اولیه
و… و همه عظمت شبکه رو در حد اونهایی که به خاطر ایرادگیریها یا دعوا و
فحشکاری و کل کل بین شبکه‌ای و این چیزها از وجودشون با خبر شده بودند
تقلیل می‌دادند.
انگار مثلا میان فیس‌بوک رو به‌خاطر رفتار اون دسته
از کاربرانی که مسخره‌اش می‌کنند به‌نامشون سند بزنند و ازش استفاده
نکنند. چون میزان نفود اینترنت در «دنیا»شون در اون حد بوده که اون ابزار
رو بشناسند و به استفاده ازش احساس نیاز بکنند و بدونند اینکه بقیه چطور از
اون ابزار استفاده می‌کنند ربط زیادی به اینکه اونها چه استفاده‌ای
می‌تونند بکنند نداره.
