سه‌پنج

*این شعبون بی‌مخ که اون زمان که ساندیس نبود،
“ویسکی پنج پهلوان” میزد به بدن و نقش بسیجی دهن گشاد رو بازی میکرد
برای ممرضا.

ژانر



*این هوخشتره‌ها که میگن 28 مرداد کودتا
نبود، رستاخیز بود! حرکتی بود مردمی و مستقل. حالا اگه بهشون بگی مادلین آلبرایت
وزیر امور خارجه آمریکا سال 2000 از مردم ایران عذر خواهی کرده و گفته: “در
سال ۱۹۵۳ آمریکا نقش موثری در ترتیب دادن براندازی نخست‌وزیر محبوب ایران محمد
مصدق داشت. دولت آیزنهاور معتقد بود که اقداماتش به دلایل استراتژیک موجه‌اند
ولی آن کودتا آشکارا باعث پس‌رفت سیر تکامل سیاسی ایران شد…دولت شاه هرچند
کارهای زیادی برای پیشرفت اقتصادی ایران انجام داد ولی مخالفان خود را بی‌رحمانه
سرکوب کرد”، قیافه‌شون شبیه رد لاستیک پراید بر پشکل بُز بالغ میشه.(همینقدر
انتزاعی و غیرقابل توصیف)



*این فرح دیبا که تو برنامه‌ی سرتاسر گوزوژعر “از تهران تا
قاهره” گفت: “شاه خودش مصدقی بود”. یه جوری هم میگه که هیشکی ندونه
انگار مصدق از شدت عذاب وجدان آریایی، خودش شخصاً خودش رو محاکمه کرد و تبعید کرد
احمدآباد. سپاس.

*این من و تو که همین فرداست که یه مستند برای شعبون بی‌مخ
بسازه، تا
Cyrus Irani از شدت
شلافگی تو صفحه شبکه‌ی مذکور بنویسه: با اجازه شیر!

*این شاه که سال 32 تا خطر رو بیخ گوش خودش احساس کرد درجا یه
هواپیما گرفت و رفت عراق و از اونجا ایتالیا. بعد که اراذل و اوباش کودتا کردن،
برگشت. بنا بر تجربه‌ی شیرینش فکر میکرد 57 هم همین خبره، هی منتظر بود بگن برگرد،
بگن برگرد. اما این انتظار به “سامانه‌ی باقر”ی بیش نینجامید.