سه دفه که آفتاب بیفته لب این دیفال و سه دفه که اذون مغربو بگن، همه
یادشون میره ما کی بودیم و واسه چی مردیم، همون‌جوری که ما یادمون رفته…
این دوره زمونه کسی حوصله قصه شنفتن نداره… » با این همه…
به مناسبت هفتاد و دو سالگی خالق قیصر و گوزنها
کردی چی ننه؟ کسی از مردن ما ناراحت میشه؟ نه ننه… سه دفه که آفتاب بیفته
لب این دیفال و سه دفه که اذون مغربو بگن، همه یادشون میره ما کی بودیم و
واسه چی مردیم، همون‌جوری که ما یادمون رفته… این دوره زمونه کسی حوصله قصه
شنفتن نداره… » با این همه، در این زمانه‌ای که به قول قیصر «کسی حوصله
قصه‌شنفتن نداره»، او برای ما در سکانس به سکانس فیلم‌هایش قصه گفته تا ما
حواسمان باشد قصه‌ها هستند که به زندگی جانِ تازه می‌دهند.کارگردانی که
«قیصر»، «داش آکل»، «گوزنها» و «رضا موتوری» را ساخته و این روزها فیلم
تازه‌اش را کلید زده، امروز ۷۲ ساله می‌شود. آقای «مسعود کیمیایی» تولدتان
مبارک.
«مسعود» جانِ عزیزِ دلِ کیمیا! شما را دوست داریم و همیشه و در هر لحظه
خوش و ناخوش به یادتان هستیم. یکی دو روز قبل در باغچه زیبایی در کنار آقای
«ابراهیم حقیقی»، دوست عزیزمان بودیم و از شما یاد کردیم و با لذت و حس
خوب دوست‌‌داشتن شما، از شما و فیلم‌هایتان یاد کردیم. تولد شما مبارک.
امیدواریم سال‌های زیادی خوب و راحت، زندگی کنید، که به زندگی خیلی از
افراد نسل ما و نسل قبل از ما یا بعد از ما، معنی و لذت داده‌اید. دیگر چه
بگویم؟ امیدوارم همیشه و همیشه برقرار و پایدار باشی و با سکانس‌های
مانایت، در ذهن نسل‌ها خاطره بسازی.
خواستنی، این آقای بزرگ و عزیز، این آقای فهم و درک و این آقای سینما،
شادیم. ماندگارِ دل! روزهایت مبارک.
زندگی هنری من تاثیرگذار بوده، سخت و بس دشوار است. در زمانی که من نیاز
به این داشتم که در سینما مطرح شوم، «مسعود کیمیایی» با فیلم «حکم» این
بستر را برای من فراهم کرد و این همکاری، شروع واقعا خوبی بود برای ادامه
راه. آقای «کیمیایی» مسبب ورود من به سینمای ایران شد. کارکردن با فیلمساز
بزرگی چون او آرزوی هر خواننده و موزیسینی است. خوشحالم که من به این آرزو
رسیدم و شانس این را داشتم که از روزی که با او کار کردم در همه فیلم‌هایش
حضور داشته باشم. امیدوارم سایه او تا سال‌های سال بر سر سینمای ایران
باشد و همکاری‌مان به خوبی استمرار یابد. زادروز آقای «رییس» سینمای ایران،
«مسعود کیمیایی» مبارک…
پدرجانم، بسیار خوشحالم که بعد از سه
سال بالاخره مجوز کار گرفته‌ای و بعد از رایزنی‌های پیاپی و مشکلاتی که
برای فیلمنامه‌های اخیرت به وجود آمده بود، مجوز فیلم جدیدت را صادر کردند
تا در ۷۲سالگی باز پشت دوربین بروی و در زمانه‌ای که همه نگران گیشه‌اند،
ادای دینی به سینما بکنی. به یاد روزهای خوب سینما «متروپل» را بسازی و
خاطرات «لاله‌زار» را برای مردم زنده کنی و باز سعی کنی تا با قهرمان‌های
نامیرایت برای مردم «گذشت» را مشق کنی. امیدوارم بتوانی هر سال فیلم بسازی،
نه فقط تو که همه بزرگان سینما! تا مردم دوباره با سینما آشتی کنند و
دوران طلایی سینما باز از راه برسد. پدر عزیزم تولد ۷۲سالگی‌ات مبارک باشد
بر همه ما که با فیلم‌هایت زندگی کرده‌ایم. افتخار می‌کنم که دوباره بعد از
چند سال در نقش یکی از قهرمان‌هایت بازی می‌کنم و امیدوارم تا ده‌ها سال
بعد در کنار هم به سینما عشق بورزیم و باز فیلم بسازیم.
شرق