موضوع خودارضایی تو دوران بارداری یک مسئله بسیار مهمه. اکثر پزشکا میگن که انجام این کار مشکلی نداره و حتی ممکنه سودمند هم باشه، مثلاً باعث کاهش استرس و بهبود جریان خون بشه.
دوران بارداری وضعیت میل جنسی زنا رو متفاوت میکنه. بعضیا به خاطر تهوع صبحگاهی، حالت تهوع و خستگی دیگه علاقه‌ای به فعالیت‌های جنسی ندارن، حتی خودارضایی. ولی برخی دیگه برعکس، میل جنسی‌شون افزایش پیدا میکنه. احتمالاً این افزایش به خاطر بالا رفتن سطح پروژسترون و استروژن توی بدن‌شونه.
خیلی‌ها نگران میشن که آیا ممکنه خودارضایی تو بارداری خطرناک باشه یا نه؟ خبر خوب اینه که معمولاً هیچ مشکلی نداره.

آیا خودارضایی در دوران بارداری ایمنه؟

در اکثر بارداری‌های کم خطر، خودارضایی یک راه کاملاً ایمن برای کاهش استرس و مدیریت افزایش میل جنسی هست. البته همیشه بهتره که به توصیه‌های پزشک خودمون گوش بدیم.
راهنمایی‌ها در مورد انجام خودارضایی به روش ایمن در دوران بارداری مثل همیشه هستن. (استفاده از اسباب بازی‎های جنسی مثل ویبراتور یا دیلدو کاملاً ایمن هست، به شرطی که تمیز باشن.)
قبل از استفاده از هر وسیله ای روی یا اطراف اندام تناسلی، حتماً با صابون و آب شستشو بدین تا از ورود باکتری به واژن جلوگیری بشه. همین مورد برای دست‎ها هم صدق میکنه. ناخن‎ها رو هم باید کوتاه نگه دارین تا خراشیدگی ایجاد نکنن.
خودارضایی به جنین آسیبی نمیرسونه. برعکس، بعضی پزشکا معتقدن که جنین ممکنه از انقباضات ریتمیک رحم در طی ارگاسم آرامش پیدا کنه.

مزایای خودارضایی در دوران بارداری

اول اینکه میتونه به کاهش استرس کمک کنه. همچنین باعث بهبود خواب و افزایش ترشح اندورفین‎ (هورمون‎ شادی) میشه. و در نهایت میتونه سبب تسکین ناراحتی‎ها و دردهای مرتبط با بارداری بشه. علاوه بر این‎ها، خودارضایی ایمن ترین فعالیت جنسی از نظر پیشگیری از عفونت‎هاست.
در مورد عوارض احتمالی هم باید بدونید که در اواخر بارداری، ممکنه بعد از ارگاسم، انقباضات برکستون-هیکز افزایش پیدا کنه. هر چند این انقباضات تا حدودی ناراحت کننده هستن، اما چیز نگران کننده ای وجود نداره.
همچنین بعضی از زنان بعد از ارگاسم، دردهای مشابه قاعدگی هم تجربه میکنن که این هم طبیعی و مثل انقباضات معمول هستن.

خطرات احتمالی خودارضایی در دوران بارداری

برای زنانی که بارداری کم خطری دارن و مشکل پزشکی خاصی هم ندارن، هیچ خطری متوجه خودارضایی نیست.
اما اگر خطر زایمان زودرس وجود داشته باشه، نفوذ واژینال یا حتی رسیدن به ارگاسم می‎تونه باعث شروع زایمان بشه. در این موارد، ممکنه پزشک توصیه کنه که از رابطه جنسی یا رسیدن به ارگاسم خودداری کنید تا احتمال زایمان زودرس کاهش پیدا کنه.
یک نکته مهم دیگه هم اینه که احتمال انتقال بیماری‎های مقاربتی از طریق اشتراک اسباب بازی‎های جنسی وجود داره. می‎تونید برای کاهش این خطر از کاندوم استفاده کنید و حتما بین هر بار استفاده، کاندوم رو عوض کنید.
خب، وقتی زنان باردار دچار برخی عوارض و مشکلات خاص میشن، پزشکا ممکنه توصیه کنن که از رسیدن به ارگاسم و فعالیت‎های جنسی از جمله خودارضایی اجتناب کنن. این محدودیت ممکنه موقتی باشه یا برای کل دوران بارداری اعمال بشه.

چه زمانی از خودارضایی در دوران بارداری خودداری کنیم؟

برخی از مشکلات و عوارضی که ممکنه خطرات مرتبط با فعالیت جنسی رو افزایش بدن شامل موارد زیر هستن:
• جفت سر راهی، که در اون جفت روی دهانه رحم قرار گرفته باشه.
• سرویکس ضعیف
• پارگی زودرس پرده‎های جنینی
• سابقه زایمان زودرس
• خونریزی واژینال
• عفونت‎های رحمی
• محدودیت رشد داخل رحمی جنین
بسیار مهمه که در مورد خطرات احتمالی با پزشک مشورت کنید. ممکنه اون‌ها توصیه کنن که زن باردار از داشتن ارگاسم کلا خودداری کنه یا فقط رابطه واژینال نداشته باشه. ارگاسم باعث انقباض ماهیچه‌های رحم میشه. در برخی شرایط، این امر ممکنه باعث زایمان زودرس یا عوارض جدی دیگری بشه.
اگر پزشک توصیه کرده که از نفوذ واژینال خودداری کنید، خودارضایی یا خودارضایی متقابل با همسر میتونه گزینه مناسبی باشه. اما اگر ارگاسم هم ممنوع اعلام شده، باید از هرگونه فعالیت جنسی اجتناب کنید.