کتاب «بیست شعر عاشقانه و یک سرود نومیدی» پابلو نرودا

ترجمه‌ی فرود خسروانی (از نامهای مستعار بیژن الهی)

چاپ اول ۱۳۵۲انتشارات امیرکبیر

ای جسم، جسم من، ای زنی که دوست داشتم، و از دست داده‌ام،

در ساعت نمناک، تو را می‌خوانم و آواز می‌دهم.

همچو کوزه‌یی در تو مهربانی بی‌پایان بود،

و تو را شکست فراموشی بی‌پایان همچو کوزه‌یی.

تنهائیِ سیاه جزایر بود،

و آن جا، زن دلربا، بازوان تو در برم کشید.

تشنگی بود و گشنگی، و میوه بودی تو.

غم بود و خرابه‌ها، و معجزه بودی تو.

مرا، نمی‌دانم، آه زن، چگونه توانستی داشت

در زمین جانت، در خاج بازوانت.

آرزوی توام چه کوتاه و سهمناک بود،

چه مستانه و دشوار، چه مدید و آزمند.

گورستان بوسه‌ها، هنوز در گورهای تو آتشی‌ست،

هنوز خوشه‌ها می‌سوزد، نُک خورده از پرنده‌ها.

آه دهانِ گزیده، آه اندامهای بوسیده،

آه دندانهای گرسنه، آه بدنهای آغوش دیده.

دانلود کتاب بیست شعر عاشقانه و یک سرود نومیدی پابلو نرودا – ترجمه‌ی فرود خسروانی (بیژن الهی)