دسته: لابراتوار ادبیات

شکستن آگاهانه روش‌های سنتی نوشتن، هم در شعر و هم در داستان. نوگرایان، برای پیوستن به گفته عزرا پاوند مبنی بر این‌که «جدیدش کنید»، بیان و فرم ادبی را تجربه کردند. این جنبش ادبی، به دست میلی آگاهانه برای سرنگونی حالت‌های سنتی و نمایندگی فرم جدیدی برای بیان احساسات زمانه، به پیش رانده می‌شد. وحشت از جنگ جهانی اول، پیش‌فرض‌های غالب در مورد جامعه را در ذهن نوگرایان زنده کرد و نوگرایان، از میان همه با کسانی همچون زیگموند فروید و کارل مارکس که عقلانیت ذهن بشر را به چالش می‌کشیدند، هم‌داستان شده و از آنان، متاثر شدند.

بیانیه کانون نویسندگان ایران | در اعلام همبستگی با جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران

.

| ترجمه‌‌های بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران در اعلام همبستگی با جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران کانون نویسندگان ایران اول مهرماه ۱۴۰۱ بیانیه‌ای در اعلام همبستگی با جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران منتشر…

سرانجام چاقوی تبهکاران از خون ما زنگار خواهد بست

.

سرانجام چاقوی تبهکاران از خون ما زنگار خواهد بست و طناب‌های دارشان خواهد پوسید و دست‌های لرزان و آلوده‌یشان خسته خواهد شد. ‏اما اندیشه‌های تابناک رفقای ما همه جا ریشه خواهد دوانید.

بیزارم از بی تفاوت‌ها

.

آن‌که زنده است نمی‌تواند به‌راستی شهروند باشد و موضع‌گیری نکند. بی‌تفاوتی کاهلی است، انگل‌وارگی است، بی‌جربزگی است. زندگی نیست و ازاین‌روست که من از بی‌تفاوت‌ها بیزارم.

ماه مه | اتوبیوگرافی

.

بچگی‌ام در دوره‌ی نازی‌ها با بمباران‌‌های هوایی گذشت. بعد آلمان دموکراتیک را شناختم و سپس آلمان غربی و بعد هم مخلوطی از همه‌ی این‌ها. بیش از این در یک زندگی، عاید کسی نمی‌شود. شعار من همیشه این بوده: وضعیت یک نویسنده هر قدرهم که خراب باشد، باز هم کافی نیست

نامه‌ گوستاو کوربه به هنرمندان جوان پاریس

.

من پنجاه سال عمر کرده‌ام و در این پنجاه سال، من همواره در آزادی زیسته‌ام. پس به من رخصت دهید که زندگیم را در آزادی به پایان برسانم؛ و بگذارید تا در هنگامی که من مُرده‌ام، درباره‌ام این‌گونه سخن گفته شود: «او به هیچ مدرسه‌ای، به هیچ کلیسایی، به هیچ نهادی، به هیچ آکادمی، و به هیچ رژیمی تعلق نداشت به جز رژیم آزادی»