دسته: شعر فارسی
-
خودکشی در زندان گوهردشت | مجید نفیسی | شعر
آنها لکه‌های خون تو را از دستشویی زندان گوهردشت شسته‌اند و پیکر نیمه‌جانت را با هزاران قربانی تابستان شصت‌و‌هفت
-
شصت و يک سوره از توراتِ تن | ناما جعفری
سال‌ها پيش وقتى تنم را جويدم و جويدم نمى‌دانستم سيزده سال بعد چشم‌هايم را كه به زخم رفته بود منتشر مى‌كنم، حالا اگر شعرهايم را به ياد مى‌آوريد، اگر من را فراموش نكرده‌ايد، مجموعه شعر تازه‌ام منتشر شد، اين کتاب شامل دو بخش است. بخش نامه‌ها که به عنوان “رگ‌های اين نامه‌ها انسداد…
-
پروانه‌ای که رگ‌ها را می‌شکافد | هوشنگ آزادی‌ور
گفتند چگونه‌ای نشستم و برخاستم و از کتفم سیاره‌ای زوزه کشید که منم.
-
اقرار می‌کنم کشش را، نیز فراموشی‌ی آب را | گلی خلعتبری
| برگردان از متن فرانسه‌ی گلی خلعتبری ، گردانده‌ی بیژن الهی |( از کتاب اول شعر دیگر، مهر ۱۳۴۷ ) نه نهمن نسپردمواژه‌هایم رابه گلیمردهمن پشت ندادمبه پیشآمدِیک بهارمن انتظار نکشیدمدستیبردبار رامن دعا نکردمهیچ شبیکه شب دراز باشدو پایان یابددر منمن نخندیدمبه بی‌تعادلی‌یروزهاو اگر منتظر بارانمیقین نیستکه بگرید نه نهاقرار می‌کنمبه خواب رفتنم رااقرار می‌کنم…
-
و لذت پوسیدگی را به من ببخش | شعری مشترک از فروغ فرخزاد و احمدرضا احمدی
به زنی که پوستش خستگی بطالت‌ها ست، لیوانی آب تعارف می‌کنی آب خشک است.
-
مرگ که شکل همیشه نیست مثل هر فردا | موسی بندری |
از تمام عکاسخانه های جهان آن عکس را در جنگل مه گرفته تصاویر .
-
| شقیقه‌ی سرخ لیلی | از کتاب: نمک و حرکت ورید | پرویز اسلام‌پور
که کی آمده کی مرده‌ام را جواب اگر شد شدن یاد شد پشت کوهی گم هم آنجا که قایقِ موسی خاک گرفت پشتِ خمِ طوفان مسیح که مرگش را رأی گرفتند و پسِ الفِ تنها اولِ لام که کی آمده کی مرگ صدات زد را جواب شاید ستاره‌ست که نه مرگ دارد نه تولد اولِ…
