رادارهای ایستگاه هوایی نیروی هوایی ارتش در خارک بیش از یکماه بود، تمام تحرکات ناوهواپیمابر آبراهام لینکلن ارتش آمریکا را در خلیج فارس زیر نظر داشتند، کم کم این کنترل ارتش ایران و پرواز جنگنده‌های آمریکایی به یک نبرد قدرت هوایی در آسمان بدل شده بود، فرماندهان نظامی ناو آبراهام لینکلن از تسلط و مهارت خلبانان تامکت‌های ایرانی شکفت زده شده بودند.
ساعت ۱۳ روز ۶ بهمن ۱۳۹۰ چهار جنگنده آمریکایی از روی ناو برخاسته و در حوالی مرز ایران مانور نظامی انجام می‌‌داد که بلافاصله از پایگاه هوایی بوشهر یک فرونده‌ اف۱۴ نیروی هوایی ارتش عازم رهگیری سوپر هورنت آمریکایی می‌شود، خلبان ایرانی،به خلبان آمریکایی اخطار می‌دهد که سریعا برگردد در غیر این صورت، درگیر‌ خواهند شد.
سوپر هورنت با توجه به اخطار های داده شده،به سمت ناو برمی‌گردد. تامکت ایرانی هم،با توجه به رفتن سوپر هورنت، آماده برگشت و فرود می‌شود. فاصله با باند ناچیز است،پس خلبان کابین جلو،چرخ هارا میزند و در راستای باند آماده فرود می‌شود، در این حال که،خلبان درحال صحبت با برج مراقبت برای دریافت اجازه فرود بود ناگهان ارتباطش با برج مراقبت قطع می‌شود!
پدافند نیروی هوا فضای جاکشان سپاه پاسداران ،با شلیک دو‌موشک تامکت ایرانی را بر فراز خلیج فارس، منهدم می‌کند و هر دو خلبان یعنی علیرضاکریمایی و مصطفیفصیحی بدون آنکه فرصت اجکت پیدا کنند به قتل رسیدن.
سپاه پاسداران رژیم پلشت انقلاب اسلامی، به سرکردگی مادر جنده ای به نام امیر علی حاجی زاده تا مدتها از قبول مسئولیت خودداری کردند، بعد از گذشت مدتی و‌ارائه اسناد غیر قابل انکار دلیل شلیک را احتمال عملیات انتحاری و‌ خیانت دو‌خلبان اعلام کردند، با ارائه پرونده به بازرسی در نهایت بدون اعلام پوزش و پذیرش خطا، دلیل این کار را،اشتباه گرفتن تامکت ایرانی با سوپر هورنت آمریکایی اعلام کردند.
علیرضا کریمایی از متخصصان ورزیده دنیای هوانوردی بود و کابین جلوی تامکت، مصطفی فصیحی هم جز برترین خلبانان تامکت که در دوره های خود،بهترین نمره هارا کسب کرده بودند.
سپاه پاسداران برای این‌جنایت هرگز محاکمه نگردید.