ماخای برهنه (به اسپانیایی: La maja desnuda) یکی از معروف‌ترین و پرحاشیه‌ترین آثار نقاش اسپانیایی فرانسیسکو گویا (۱۷۴۶ – ۱۸۲۸) است که بین سالهای ۱۷۹۷ تا ۱۸۰۰ خلق شده‌است.

گویا که خود نقاش دادگاه و مورخ رسمی خاندان سلطنتی اسپانیا بود، در این اثر زنی مادریدی را نشان می‌دهد که در فضایی تیره و بر روی تختی کاملاً برهنه دراز کشیده و به فضای مقابلش خیره شده‌است. «ماخا» و «ماخو» القابی بود که به ترتیب به زنان و مردان مادریدی در قرن هجدهم و نوزدهم میلادی اطلاق می‌شد. آنها معمولاً از طبقه متوسط و فقیر مادرید به حساب می‌آمدند که همواره سعی می‌کردند در پوشش ظاهری با دیگران و به خصوص غریبه‌ها متفاوت باشند و زبان اسپانیایی را آهنگ گونه و با لهجه‌ای دلنشین صحبت می‌کردند.