ناما جعفری: انجیلی بودم که نامم را متی گذاشته بودند/ تو فکر می‌کردی، هر شب در اوستیا در نزدیکی رم، به جنده پسری روسپی به نام جوزپه پلوسی تجاوز می‌کردم/ تو فکر می‌کردی، تمام آب کیرم را روی کمرش به همراه یادداشت‌هایی برای پرنده‌های بزرگ و پرنده‌های کوچک، جا می‌گذاشتم/ تو فکر می‌کردی، وقتی او را میان گل‌های کاغذی رها می‌کردم/ انگار در هند بودم و کنار گوشش، حکایت‌های کانت‌بوری را نجوا می‌کردم/ تو اما نمی‌دانستی در هفتم می ۱۹۷۵ توسط سه نفر با لهجه‌ی جنوبی که کمونیست‌های کثیفی بودند، به قتل خواهم رسید.

pier paolo pasolini فیلم ساز مطرح سینمای ایتالیا،سال 1922 متولدمی شود. 1961 با فیلم the Scrounger وارد سینما و به سرعت یکی از مطرح ترین فیلم سازان آن روزگار خود.دوستی نزدیک با” فدریکو فلینی” فیلم ساز دیگر آن روزگار ایتالیا محسوب می شد تا آنجا دوست که حتی آنها یک فیلم مشترک با نویسندگی پازولینی و کارگردانی فلینی به نام “Night of Cabiria ” دارند که یکی از بهترین فیلم های سینمای ایتالیا و فلینی محسوب می شود.
“پازولینی” آرام آرام سبک فیلم سازی منحصر به فردی را برای خود به وجود آورد او سال ها با فیلم های خود مخالفان خود را می افزود و روز به روز تعدادی که به تیغ انتقاد تند “پازولینی” در فیلم های او گرفتار می شدند بیشتر می شوند و از گونه های مختلف از کلیسا تا مردم عادی از تیغ تیز انتقاد او در امان نبودند، او موضوع فیلم های خود را در بتن جامعه می یافت و از آن داستانی برجسته می ساخت او برای این گونه تفکر فیلم سازی خود بارها و بارها تهدید به مرگ شد اما هرگز پا پس نکشید او در سال 1975 برای همین افکار اش به طرز فجیعی به قتل رسید او همچنان یکی از بهترین های سینمای جهان است و هرگز نمی توان نام سینمای برجسته جهان را آورد و نام او را نادیده گرفت.

از فیلم های برجسته و شاخص “پازولینی” میتوان به موارد زیادی اشاره کرد از جمله:

“پازولینی” بخشی از فیلم ” شب های عربی” را در ایران ساخته است  1974، از مناطق کویری ایران و استفاده خوب از معماری آن .پازولینی با جسارت بسیار نقاط تاریک انسان و مذهب را به تصویر می کشید او هرگز از برهنه نشان دادن انسان نه هراسید اما نه برای جلب تماشاچی بلکه برای نشان دادن واقعیت آن هم واقعیتی که گاه تماشاچی را دور می کند.او هرگز از انتقاد نسبت به روحانیت وکلیسا وحشت نداشت در فیلم های او گاه دین ستیزی غریبی مشاهده می شود و می توان آگاهی دادن و کمک کردن به انسان را برای فرار از محدود کرد خود توسط دین را در کارهای او مشاهده کرد او اعتقاد غریبی به آزادی انسان دارد که بارها و بارها آن را در فیلم های خود نشان داده است و هر گونه محدودیتی را به هر نامی برای انسان نمی پذیرد.
“پیر پائولو پازولینی” فیلم سازی که من به شدت فیلم های او را پیشنهاد میکنم که دوست داران سینما ببیند.