«پورنوگرافی، مستقیم و بی‌واسطه است و اروتیسم پدیده‌ای غیر مستقیم و غیر صریح. در اروتیسم، فاصله‌ای حیاتی و قضاوتی در مورد انگیزه‌های جنسی وجود دارد. حال آنکه در پورنوگرافی، قضاوتی در کار نیست. آنگاه که بی‌پردگی عمل جنسی از صافی تخیّل می‌گذرد، تبدیل به اروتیسم می‌شود و آنگاه که چنین اتفاقی نمی‌افتد، پورنوگرافی است. دست‌کم، من این‌طور می‌اندیشم.»
آلن رب‌گریه
بازیگر فیلم پورنوگرافی یا پورن استار (به انگلیسی: Pornstar/ Porn star) به بازیگری گفته می‌شود که در فیلم‌های پورنوگرافی عمل آمیزش جنسی انجام می‌دهد. فیلم‌های پورنوگرافی در زیرگونه‌های متفاوتی تولید می‌شوند و بازیگران بر حسب توانایی در ایجاد خیال‌پردازی شهوانی متناسب با آن انتخاب می‌شوند. تقاضای بازار و پسند مشتریان عمدتاً بر گونه و شکل فیلم پورنو تأثیرگذار است و بسته به این گونه تولیدی فیلم است که سن، ظاهر، توانایی فیزیکی و قدرت ایجاد حالت جنسی مورد نیاز از عوامل مهم در انتخاب بازیگر می‌باشد. این بازیگران با انجام اعمال جنسی در فیلم‌ها، سعی در برانگیختگی جنسی و فکری مخاطبان دارند.
در تهیه فیلم‌ها برای مخاطبان مرد دگرجنس‌گرا مهمترین نکته زنانی است که در این فیلم‌ها هستند که انتخاب آنها براساس ظاهرشان در صحنه، جذابیت فیزیکی، و توانایی‌شان در اجرای عملیات سکسی مورد نیاز است.
صنعت پورنوگرافی ایالات متحده اولین جایی بود که سیستم ستاره‌پروری در آن رونق گرفت که بیشتر به دلایل تجاری بود. در دیگر کشورها این شیوه چندان معمول نیست و بازیگران پورنو عمدتاً آماتور باقی می‌مانند. اکثر پورن‌استارها نام مستعار و تمایل دارند در بیرون از صفحه ناشناس بمانند. برخی از بازیگران زن و مرد پورنوگرافی از خودشان خودزندگی‌نامه بر جای گذاشته‌اند. خیلی به ندرت پیش می‌آید که یک بازیگر زن یا مرد پورنوگرافی وارد عرصه بازیگری در فیلم‌های معمولی شود. بعضی از بازیگرهای پورنوگرافی به عنوان رقصنده شهوانی در باشگاه‌های جنجالی کار می‌کنند.
عملکرد عالی یک بازیگر زن یا مرد پورنوگرافی توسط جوایز ای وی ان، ایکس آر سی او و ایکس بیز ارزیابی می‌شود.
تاریخچه
تولید فیلم‌های شهوانی به فاصله اندکی از ابداع تصاویر متحرک شروع شده است.
بازیگران این فیلم‌ها معمولاً از نام مستعار استفاده می‌کردند تا دچار تحریم قانونی یا طرد اجتماعی نشوند. استفاده از نام مستعار در این حرفه یک نرم است، بازیگران پورنوگرافی مشخصات خود را افشا نمی‌کنند تا ناشناس باقی بمانند. این یک سنت در این حرفه است و وقتی بازیگر ژانر فیلم‌های خود را تغییر می‌دهد می‌تواند نام مستعار خود را نیز تغییر دهد.
بازیگران زن پورنوگرافی
دهه ۱۹۷۰ میلادی عصر طلایی پورن نامیده شده‌است. در این دوران فیلم‌های پورنوگرافی در تئاترهای عمومی به نمایش درآمده و برای مصرف همگانی مورد قبول (و یا حداقل تحمل) شد.
امروزه در اروپا بیشتر بازیگران زن و مرد پورنوگرافی را از کشورهای موسوم به کشورهای بلوک پورنوگرافی مثل رومانی، جمهوری چک، اسلواکی و مجارستان می‌آورند. در فرانسه کاتسونی و یاسمین لافیت مشهور هستند. در سوئیس ویل اشتایگر مشهور است. در مکزیک ماریتزا مندز و سیلویا لورت در سال‌های اخیر مشهور شده‌اند. در ایتالیا مارینا لوتار سوئدی در دهه ۱۹۸۰ مشهور شد و از دیگر بازیگران مشهور پورنوگرافی در این کشور موانا پوتسی، ایلونا استالر، لیلی کاراتی و باربارلا است.
التا اوشن، الکسیس تگزاس، لیندا لاولیس، جنا جیمسون، روکو سیفردی، رونالد جرمی، سارا جی، برندی لاو، نیکول انیستون ، نیکی بنز ، جانی سینز و … از بازیگران شناخته‌شدهٔ صنعت پورنوگرافی هستند.
بازیگران
فیلم‌های پرورنوگرافی تلاش می‌کنند خیال‌پردازی شهوانی را به نمایش درآوردند و بازیگران زنی را انتخاب می‌کنند که توانایی انجام این کار را داشته باشند. در بسیاری از مواقع این خیال‌پردازی به خصوصیات فیزیکی بازیگر مثل تیپ ظاهری، اندازه باسن، اندازه پستان، مدل مو، نژاد و نگرش مثبت در نمایش کارهای سکسی بستگی دارد. بازیگران باید قادر باشند لذت وارد شدن به عملیات سکس را نشان دهند. این بازیگران باید همیشه در دسترس باشند و هر عمل سکسی را که پارتنرشان هنگام فیلمبرداری بخواهد انجام بدهند.
بر اساس ژانر فیلم، ویژگی‌ای ظاهری و فیزیکی بازیگران، اینکه بتوانند به فیلم حالت سکسی بدهند بسیار مهم است. بیشتر بازیگران در یک ژانر مخصوص مثل سکس لزبین، سکس مقعدی، خوردن منی، دروگه و میلف بازی می‌کنند.
حقوق دریافتی
بیشتر بازیگران مرد پورنوگرافی نسبت به همکاران زن خود دستمزد کمتری دریافت می‌کنند.
مسائل بهداشتی
از آنجا که در فیلم‌سازی پورنوگرافی سکس شبیه‌سازی نشده انجام می‌شود که معمولاً بدون کاندوم (سکس روباز) است احتمال ابتلای بازیگران پورنوگرافی به بیماری‌های آمیزشی بالا است.
