جیمز پُل مک‌کارتنی (به انگلیسی: James Paul McCartney)، (متولد ۱۸ ژوئن ۱۹۴۲) خواننده و آهنگساز موسیقی راک انگلیسی و عضو گروه افسانه‌ای بیتلز، از برترین آهنگسازان موسیقی راک سده بیستم میلادی است. در ابتدا، آوازه‌خوانی و نوازندگی در گروه بیتلز، که او یکی از اعضای اصلی آن بود، موجب شهرتش شد و به همراه جان لنون، به یکی از تأثیرگذارترین و موفق‌ترین همکاری‌ها در دنیای آهنگسازی شکل بخشید. تعدادی از محبوب‌ترین ترانه‌های دههٔ شصت میلادی و دنیای موسیقی «راک اند رول» همچون: «دیروز» (۱۹۶۵)، «الِنور ریگبی» (۱۹۶۶)، «پنی لِین» (۱۹۶۷)، «هی جود» (۱۹۶۸)،«برگرد» (۱۹۶۹)،«بگذار باشد» (۱۹۷۰)، حاصل این هارمونی است. پس از ترک گروه «بیتلز»، مک‌کارتنی با انتشار اولین آلبوم انفرادی و پرفروشش در سال ۱۹۷۰ و سپس تشکیل گروه موسیقی «وینگز» (Wings)، به همراه همسر خویش «لیندا ایستمن» و ترانه‌سرایی به‌نام «دِنی لین»، در ۱۹۷۱ فعالیت شخصی موفقی را آغاز نمود.

در کتاب رکوردهای جهانی گینس، از مک‌کارتنی به خاطر دریافت شصت لوح طلایی و فروش صد میلیون نسخه از تک‌آهنگهایش، با عنوان موفق‌ترین موسیقیدان و ترانه‌سرای موسیقی، نام برده شده‌است. ترانه «دیروز» که از ساخته‌های او برای گروه «بیتلز» است، بیش از هفت میلیون بار در رادیو و تلویزیون ایالات متحده، پخش شده و بیش از هر ترانه دیگری، نسخه‌ای از آن توسط خوانندگان و نوازندگان دیگر، ارائه گشته‌است.

گذشته از فعالیت در دنیای موسیقی، مک‌کارتنی همچنین یک نقاش، هنرپیشه و حامی حقوق حیوانات، گیاه‌خواری و آموزش موسیقی است. به سال ۱۹۹۶، وی به پاس یک عمر فعالیت در موسیقی، موفق به دریافت لقب شوالیه شد.

دوران عضویت در گروه کوآریمن به زمانی برمیگردد که پل با جان لنون دیدار کرد(۱۹۵۸) در آن زمان جان عضو گروه کواریمن بود که بعدها به بیتلز تغییر پیدا می‌کند. در سال ۱۹۵۸ جان و پل به فکر ایجاد یک گروه راک می‌افتد که به بیتلز تغییر می‌کند

بیتلز
بیتلز در سال ۱۹۶۰ پا به عرصه موسیقی گذاشت. در آن موقع جان لنون و جرج هریسون نیز به گروه پیوسته بود. پل با انتشار تک‌آهنگ موفق دوستم بدار بیتلز را جهانی کرد. در آن لحظات پل هم می‌زد و هم می‌نوشت. در سال ۱۹۶۲ با پیوستن رینگو استار به گروه، گروه تکمیل شد و هرگز تغییری در اعضای بیتلز پیش نیامد. از دیگر خدمات پل مک کارتنی به غیر از ملودی سرا بودن می‌توان به خواند آهنگ‌های موفقی همچون دیروز، و من او را دوست دارم و هی جود اشاره کرد. در سال ۱۹۷۰ گروه به علت نا سازگاری‌های پل از هم پاشید.

تصویری از ویگن و پل مک کارتنی (از گروه بیتلز) هنگام سفرش به ایران در سال ۱۳۴۷. سمت راست پل، کارو برادر ویگن است.

وینگز و بعد از آن
یکی از علت‌های فروپاشی بیتلز دوگانگی سبک خواسته پل مککارتنی و دیگر اعضا بود. همچنین شرکت ندادن زن پل مک کارتنی به نام [[لیندا ایستمن]] یکی دیگر از علل جدایی پل از بیتلز بود. بعد از بیتلز پل درصدد ایجاد یک گروه جدید با همراهی زنش تصمیم به ایجاد وینگز شد. گر چه وینگز موفقیت بیتلز را برای پل تکرار نکرد اما محبوبیت او بیشتر شد. دوران عضویت در وینگز از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱ بود. در این گروه پل هم خواننده و هم ملودی سرا و رهبر گروه بود. بعد از سال ۱۹۸۱ و جدایی از وینگز پل فعالیت انفرادی خود را ادامه داد و تک‌آهنگ‌های زیادی نیز به اجرا پرداخت. او حتی به مایکل جکسون نیز کمک می‌کرده و برای آن ترانه می‌ساخته و نیز از ترانه‌ها ساخته ئ جرج مایکل استفاده می‌کرده‌است. او با خیلی‌های دیگر نیز همکاری داشته.

آلبوم‌های بعد از وینگز
تیراندازی جنگ (۱۹۸۲)
لوله‌های صلح (۱۹۸۳)
سلامم را به خیابان براد برسانید (۱۹۸۴)
برای پخش فشار دهید (۱۹۸۶)
چوبا ب سی سی سی پی (۱۹۸۸)
گل‌های در خاک (۱۹۸۹)
جدا از زمین (۱۹۹۳)
پای آتش گرفته(۱۹۹۷)
فرار کن شیطان فرار کن (۱۹۹۹)
راندن باران (۲۰۰۱)
هرج و مرج و آفریدن در حیاط خلوط (۲۰۰۵)
حافظه تقریباً در است (۲۰۰۷)
بوسیدن‌های پایین (۲۰۱۲)
جدید (۲۰۱۳)
ایستگاه مصر (۲۰۱۸)