Appendice per una supplica – نشریه الکترونیکی سه‌پنج

Ketty La Rocca, Appendice per una supplica, 1972 from Kadel Willborn on Vimeo.

اندام جنسی زن (بدون مو)، هنر La Rocca شامل شعر بصری ، هنر تجسمی و اجرا است. او زبان ، تصاویر و صحنه های دنیای روزمره را کاوش کرد. او بر تصویربرداری از بدن تأکید کرد.

از دهه 1970 او مطالعه گسترده ای روی دست انسان انجام داد. او پتانسیل بیان آنها را بررسی کرد. او دست و کلمات را با هم ترکیب کرد. او می خواست که زبانی متفاوت ایجاد کند ، یک ارتباط احشایی بیشتر که در آن بدن فیزیکی ، حرکات و کلمات نوشتاری به هم آمیخته شود.

در رابطه با این آثار ، La Rocca اشاره خاصی به تجربه زندگی زن داشت ، كه فقط فعالیت های خاصی را به دست زنان نسبت داده بود. در سال 1974 ، او از دیدگاه فمینیستی نوشت: “امروز برای زنان زمان توضیح نیست. آنها کارهای زیادی برای انجام دادن دارند و پس از آن فقط یک زبان در اختیار دارند که برای آنها بیگانه و خصمانه است. همه چیز از آنها دزدیده می شود ، به جز چیزهایی که هیچ کس متوجه نمی شود و آنها چند برابر است ، حتی اگر باید مرتب شوند. دست ها ، به عنوان مثال ، برای مهارت های زن خیلی کند ،بیش از حد فقیر و بیش از حد قادر به ادامه احتکار نیست. گلدوزی بهتر است با کلمات … “

در نزدیکی پایان کار خود ، لا روکا در “Riduzioni” (کاهش ها) کار کرد ، که در آن او یک عکس معمولی مانند پرتره خانوادگی یا فردی را به چیزی گرافیک تر تبدیل می کند. او با استفاده از کانتورینگ گرافیکی تصویر یا تحریفات دیگر ، که اغلب شامل کلمات نوشته شده است ، تصویر را تغییر می دهد.

لا روکا در اوایل دهه 1960 به عنوان شاعر آغاز به کار کرد و سرانجام حس شاعرانه خود را با حس بصری تلفیق کرد. علاوه بر تجربه با شعر انضمامی ، او متناسب با شعر تصویری Gruppo 70 ، که متعلق به آن بود ، کلاژهای خود ، مجموعه ای از تصاویر و کلمات را که از روزنامه ها و مجلات گرفته شده و در قالب های انتقادی ترکیب شده است ، تولید کرد.

او از اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 با استفاده از نوآوری هایی از جمله نوارهای ویدئویی ، نصب و اجرا ، جهان ارتباطات را مورد بررسی قرار داد . در این مدت او چندین اثر در پلاستیک مشکی پی وی سی خلق کرد که اغلب حروف الفبا و علائم نگارشی (عمدتا ویرگول) و اشیای مختلف را در فلز و آینه تولید می کرد.

پس از آن زمان ، لا روکا ایده زبان بدن ، یا بدن تبدیل به زبان را توسعه داد. او از تصاویری از دستان انسان استفاده می کرد که حرکات ساده ای انجام می دهند. گام های اولیه او در این مرحله شامل کتاب “In principio erat” (1971) بود که لیا ورژین از آن به عنوان یکی از تجربیات اساسی هنر بدن ایتالیایی یاد کرد. و ویدئوی La Rocca “Appendice per una supplica” ، که برای اولین بار در سال 1972 در بینال دی ونزیا نمایش داده شد .

او سپس شروع به استفاده از کلماتی کرد که با شکاف سریع روی تصاویر دست نوشته شده اند (به عنوان مثال “Le mie parole e tu؟”، 1971 را ببینید). این ویژگی مشترک دو سریال اصلی بود که کتی لا روکا در سالهای آخر زندگی خود تولید کرد: “riduzioni” و “craniologie”. در کارهای قبلی ، او مجموعه کار خود را توسعه داد ، و پس از عبور ، با تغییر شکل تدریجی ، تصاویر حل می شوند – از طریق نوشتن – تا جایی که به انتزاع خالص تبدیل می شوند. او در “craniologie” از کلمه “شما” استفاده کرده است ، که روی تولید مثل اشعه ایکس جمجمه اش نوشته شده است ، جایی که تصویر یک دست یا انگشت روی حفره جمجمه قرار دارد. لا روکا با استفاده از موادی متفاوت از حروف الفبا ، حرکات دست ، اشعه ایکس از سر خودش و روش نوشتن خودکار ، زبان زیبایی منحصر به فرد خود را ساخت .