معلم پیانو فیلمی است در مورد گرایش‌های جنسی برآورد نشده و درگیرهای عقده‌های جنسی. اریکا استاد موسیقی کلاسیک با تماشای فیلم‌های سکسی و چشم‌چرانیِ سکسی خود را ارضا می‌کند. والتر، هنرآموز جوان، به او اظهار عشق می‌کند، اما اریکا خواستار اعمال سلطهٔ جنسی بر اوست و او را به تبعیت از فرامین بیمارگونه‌اش فرامی‌خوانَد. مبارزه‌ای جنسی برای اعمال سلطهٔ جنسی میان آن دو اوج می‌گیرد که سر به خودآزاری و دیگرآزاری و ویرانگری می‌زند

معلم پیانو (به فرانسوی: La Pianiste) فیلمی به کارگردانی میشائیل هانکه است که سال ۲۰۰۱ بر اساس رمان پیانیست، نوشتهٔ الفریده یلینک، برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات ۲۰۰۴ ساخته شده است.

اریکا در دوران میانسالی استاد موسیقی کلاسیک در کنسرواتوار موسیقی وین است. او هنوز مجرد است و با مادری سرکوبگر زندگی می‌کند که همیشه در پی اعمال سلطه بر اوست. امیال و گرایش‌های جنسی اریکا برآورد نشده و او درگیر عقده‌های جنسی است و با تماشای فیلم‌های سکسی و چشم‌چرانیِ سکسی خود را ارضا می‌کند. والتر، هنرآموز جوان، به او اظهار عشق می‌کند، اما اریکا خواستار اعمال سلطهٔ جنسی بر اوست و او را به تبعیت از فرامین بیمارگونه‌اش فرامی‌خوانَد. مبارزه‌ای جنسی برای اعمال سلطهٔ جنسی میان آن دو اوج می‌گیرد که سر به خودآزاری و دیگرآزاری و ویرانگری می‌زند.

اریکا که یک شخصیت مازوخیست (خودآزار) است _ اختلالی روانی که بیش از هر چیز ریشه در افسردگی و نفرت از خویش دارد_ نامه ای می نویسد و در آن از پسر می خواهد در روابط آتی شان، طبق علائق مازوخیستی او (زن) با وی رفتار کند، کتکش بزند، رفتارهای سادیسیتی در رابطه با او انجام دهد، با او مثل یک برده برخورد کند و در یک کلام، شخصیتش را خرد و لگدمال کند. پسر وقتی به اصرار زن، نامه را می خواند متوجه می شود پرسونایی که از اریکا دیده بود، ماسکی بیش نیست و همین علاقه اش را کمرنگ می کند و به سمت محو شدن می برد.

اریکا با نامه مفصل اش که در واقع درخواستی عاشقانه است، پوسته ظاهری شخصیتش را می شکند و از انزوای خودخواسته اش خارج شده به بخش زیادی از امیال و گرایشات مخفی اش یا آنچه یونگ «سایه» می نامد، در مقابل عاشق و اکنون معشوقش اعتراف می کند. اما والتر که شوکه شده، اتاق او را ترک می کند. از این پس این اریکاست که به دنبال اوست.

Erika Kohut is a middle-aged piano professor at a Vienna music conservatory who resides in an apartment with her domineering elderly mother. Her late father had been a long-standing resident in a psychiatric asylum. Despite Erika’s aloof and assured façade, she is a woman whose sexual repression and loneliness is manifested in her paraphilia, including voyeurism, sadomasochistic fetishes and self-mutilation.

At a recital hosted by the Blonskij couple, Erika meets Walter Klemmer, a young aspiring engineer who also plays piano, and who expresses admiration of her talent for classical music. The two share an appreciation for composers Robert Schumann and Franz Schubert, and he attempts to apply to conservatory to be her pupil. His audition impresses the other professors, but Erika, though visibly moved by his playing, votes against him; she cites his divergent interpretation of Schubert’s Andantino, and questions his motivations. Despite this, Walter is admitted as Erika’s pupil. Meanwhile, another pupil, Anna Schober, struggles with anxiety while pushed by her own ambitious mother. However, when Erika witnesses Anna and Walter socializing, she slips to an empty coat room and breaks glass, hiding the shards inside one of Anna’s coat pockets. This cuts Anna’s right hand, preventing her playing at the forthcoming jubilee concert.

Walter pursues Erika into a lavatory immediately after she secretly injured Anna. Walter passionately kisses Erika, and she responds by repeatedly humiliating and frustrating him. She proceeds to give him a handjob before performing fellatio on him, but abruptly stops when he does not abide by her orders. She tells him she will write him a letter regarding their next meeting. Later at the conservatory, Erika feigns sympathy for Anna’s mother, with Erika saying only she can substitute for Anna in the upcoming school concert at such a late stage.

Walter is increasingly insistent in his desire to initiate a sexual relationship with Erika, but Erika is only willing if he will satisfy her masochistic fantasies. She gives him the letter indicating acts she will consent to, but the list repulses him. She subsequently confronts him at an ice rink after his hockey practice to apologise, after which the two begin to engage in sex in a janitorial closet; however, Erika is unable to, and vomits after Walter ejaculates in her mouth. Later that night, Walter arrives at Erika’s apartment and attacks her in the fashion described in her letter. He locks her mother away in her bedroom before proceeding to beat and rape Erika.

The next day, Erika brings a kitchen knife to the concert where she is scheduled to substitute for Anna. When Walter arrives, he enters cheerfully, laughing with his family, and flippantly greets her. Moments before the concert is due to start, a distraught Erika stabs herself in the shoulder with the kitchen knife and exits the concert hall into the street.

Erika Kohut es profesora de piano en un prestigioso conservatorio de Viena. Vive con su madre, una mujer dominante con quien mantiene una difícil relación de amor-odio, y bajo su aspecto serio y disciplinado oculta inesperados comportamientos sexuales de tendencia masoquista. Tras escucharla tocar en un concierto privado, el joven Walter Klemmer se propone conquistarla.

Erika Kohut est un professeur de piano reconnue d’une quarantaine d’années. Prodiguant ses cours au Conservatoire de Vienne, elle traite ses élèves avec mépris et parfois avec cruauté, n’hésitant pas à les détruire moralement pour les dissuader de faire carrière dans la musique classique. Vieille fille, elle vit seule avec sa mère âgée, possessive et étouffante.

Sa sexualité se résume à la fréquentation secrète de sex-shops ou de peep shows, à du voyeurisme et aux mutilations qu’elle s’inflige. Lorsque l’un de ses élèves, Walter Klemmer se met en tête de la séduire, elle résiste sèchement à ses avances avant de poser des conditions à une éventuelle relation.

Le rapport tumultueux qui naît, fruit de ses propres névroses et de la présence de sa mère qui s’immisce sans cesse dans sa vie privée, se termine lorsque Erika demande explicitement à Walter de devenir le maître de son masochisme.